موسیقی

آهنگ شاد خفن

ایرج میرزا و سیاست

۶ بازديد

پس از کتاب شعر شب جمعه ایرج میرزا و  از اختلافی که ایرج میرزا با بلژیکی‌ها در گمرک پیدا کرد به تهران بازگشت. در همان روزهایی که التهاب‌های منجر به انقلاب مشروطه آغاز شده‌بود. اعتراضات و تحصن‌ها شکل گرفت و گروه‌های مختلفی از مردم به آن پیوستند. او نیز به جنبش پیوست و مشروطه‌خواه شد. او که تا آن زمان خود را در قامت شاعری درباری و مدیحه‌سرا نشان داده‌بود، دوره‌ی جدیدی از حیات شاعرانه‌ی خویش را آغاز کرد.
ایرج‌میرزا در بسیاری از رخدادهای سیاسی سکوت نکرد و با شعر خود به میدان رفت. یکی از مهم‌ترین آن‌ها اعتراض به دست‌اندازی انگلیس و روس، تقسیم کردن ایران بین دو قدرت استعماری و غفلت و بی‌کفایتی مقامات مملکتی در این زمینه بود.
شاید نخست تعریف برخی از اصطلاحات بی‌فایده نباشد.مقصود من از شعر کلاسیک فارسی شعر استادانی است که بین سدهء چهارم و دهم هجری،یعنی کمابیش‌ از زمان رودکی تا جامی سروده شده و،تا آنجا که به قصیده مربوط می‌شود،در آن دو مرحلهء جداگانه می‌توان تشخیص داد.در مرحلهء نخستین قصاید عموما به نشاط و تازگی مضامین و توجه به امیال و احساسها،همچنین به بیانی استوار و نیرومند ممتازاند.در دوران بعدی قصاید به تکلّف،تصنّع،و تقلید بی‌روح از گذشتگان می‌گرایند.اما غزل‌ راه دیگری سپرده است.در دوران کلاسیک،غزل از طراوت و نشاط نخستین و گرایش‌ به سوی لذات محسوس دور می‌شود و به تأمل و سیر در احوال درونی رومی‌آورد و نیز از عرفان مایه می‌گیرد.زبان آن نیز به موازات این تحول ظریف‌تر می‌شود و بر لطافت آن‌ افزوده می‌گردد.حافظ در اوج این مسیر قرار دارد.کمال صورت و معنا در شعر او چنان‌ است که راهی برای اعتلای بیشتر پس از او باقی نمی‌ماند.در حقیقت،شعر فارسی با حافظ به مرزی می‌رسد که سوی دیگر آن شیبی است که سرانجام به انحطاط می‌پیوندند. غزلیاتی که پس از حافظ سروده شده غالبا از تازگی و روانی و طراوتی که نشانگر اشعار بهتر فارسی است تهی است و نه تنها زندانی قالب‌های خشک صوری است بلکه‌ اندیشه‌ها،استعارات،و تشبیهات آنها نیز عموما قراردادی و تقلیدی است.در این‌گونه‌ غزلیات مضمون و معنا اغلب پای‌بند قالب و صورتند و اوزان بی‌روح آنها مایه‌ای جز کلیشه‌های کهنه و فرسوده در برندارد.
 
اکنون باید به خصوصیتی از شعر فارسی بپردازم که همهء دورانهای ادبیات ایران را شامل می‌شود و جلوهء مشخص و گویای خود را در نقاشی ایرانی و،در حقیقت،در انواع‌ نگاره‌های هنری ایران یافته است و آن همانا جنبهء ذهنی و انتزاعی شعر فارسی است. شاعر ایرانی بیشتر از آن‌که دلمشغول جلوه‌های عینی واقعیت باشد،دلبستهء برداشت‌ ذهنی و خیالی خود از آنست و نگاه او به اشیاء و واقعیات عینی نه به صورت فردی‌ آنها،بلکه به صورت نوعی آنها است.شبیه‌سازی و تصویر فردی‌ همانقدر از شعر شاعر ایرانی دور است که از پردهء مینیاتورساز ایرانی.در انبوه غزلیات و قصاید شعرای ایرانی کمابیش محال است که بتوان معشوق یک شاعر را از محبوب شاعر دیگر بازشناخت یا تازه جوانی را که ساقی رودکی بوده است و برای او موسیقی می‌ نواخته از نوجوانی که الهام‌بخش فرخی و مسعود سعد بوده،تشخیص داد.همینگونه، از پادشاهان یا فرمانروایان یا بزرگانی که ممدوح مدیحه‌سرایان یا موضوع مرثیه‌های پر آب‌ و تاب شاعران دربار و زمان خود بوده‌اند نمی‌توان از این راه چهره‌های مشخص و جداگانه‌ای به دست آورد.«واعظ ریایی»و«مفتی»و«پیر باده‌فروش»و«محتسب» و«رند الابالی»،که از شخصیت‌های اصلی حافظ و شاعران همانند اویند،بیش از آنکه‌ موجودات واقعی زنده و مشخصی باشند صورت‌های نوعی و انتزاعی‌اند.
 
 
مجموعه‌ی اشعار ایرج میرزا
از ایرج میرزا حدود ۱۴۰۰۰ بیت به‌جامانده‌است. اشعاری که در قالب‌های متنوعی همچون مثنوی، قصیده، قطعه و رباعی سروده شده‌است. او ابتدا به شیوه‌ی پیشینیان شعر می‌گفت. از جمله همان قصایدی که در محافل قجری ساخته‌شد. اشعاری که رنگ و بوی سبک خراسانی داشت. دوره‌ی بعدی شعر ایرج میرزا را دوره‌ی ابتکار و نوآوری او دانسته‌اند؛ تا بدان حد که برخی او را نخستین علمدار تجدد شعر فارسی خوانده‌اند. زبان صریحش در انتقاد از مفاسد و ناهنجاری‌های سیاسی و اجتماعی که گاهی به پرده‌دری نیز کشیده‌شد، از ویژگی‌های مهم شعر او در این دوره است.
عشق به میهن و مادر، دانش‌اندوزی و تربیت کودکان و نوجوانان و مضامینی از این دست، دست‌مایه‌ی آفریده‌های ادبی ایرج شد. آشنایی او با تمدن غرب که از سفرهای او به اروپا ناشی شد و نیز تحولات بزرگ اجتماعی و فرهنگی ایران در عصر انقلاب مشروطه آن‌گونه که پیش‌ازاین ذکرش رفت، شالوده‌ی فکر و شعر ایرج میرزا را در دوره‌ی دوم شعرش برساخت. نخستین بار فرزندش خسرو ایرج اشعار او را گرد آورد و منتشر نمود. سروده‌هایی روان و بی‌تکلف و زیبا که بعضا به طنزی دل‌پذیر آراسته شده‌است.

با قوم کردنشین بیشتر آشنا شوید...

۷ بازديد

از آنجا که موسیقی کردی شاد و یا غمگین ترین آھنگ ھای کردی کرمانشاھی لاتی  ریشه در قرون و اعصار داشته و قدمتی به درازای تاریخ کهن کشورمان را داراست ، حتی کارشناسان موسیقی جهان پا را نیز از این هم فراتر نهاده و اذعان داشته اند محلی را که امروز سرزمین کردها ( کردستان ) شناخته می‌شود قدیمی‌ترین مهد موسیقی جهان به شمار می‌رود ، لذا لازم می‌دانم قبل از پرداختن به تاریخچه موسیقی کردی ، ابتداء مروری کوتاه داشته باشیم به سابقه تاریخی موسیقی سنتی ایرانی ، زیرا همانطوریکه از نظر خوانندگان محترم هم خواهد گذشت در دوران هخامنشیان سرودها و ترانه‌هائی به نام ( هوره ) در جنگ‌ها و جشن‌ها در ایران اجرا می‌شده است ، که خود نشان از وجود غنا و ریشه عمیق موسیقی کردی در تاریخ کهن کشورمان دارد … با امید که این دست آورد نیزمقبول نظر دوستان و همشهریان عزیز قرار گیرد …. "در ویژه‌نامه موسیقیایی " فاسکه که " که در فرانسه منتشر می‌شود، آمده است که ایران قدیم و سرزمین "میسوپوتامیا" یعنی جایگاهی که کردها اکنون در آن سکونت دارند، قدیمی‌ترین مهد موسیقی جهان بوده است.
به نوشته این نشریه، تمام ملودی‌های ایرانی در اینجا منظور ایرانی بودن ملودی‌ها است، یعنی جایی که فرهنگ آریایی در آنجا حضور داشته است- نه مرز جغرافیایی و سیاسی ایران کنونی در جهان بی‌همتا و بی‌نظیر است.

قوم کرد به عنوان یکی از قدیمی‌ترین اقوام آریایی به علت بهره بردن از فرهنگ غنی ایرانی دارای اصیل‌ترین موسیقی و ملودی‌های جاودان و بزرگ است.
برای دست‌یابی به غنای موسیقی کردی باید از زرتشت و آیین اهل حق شروع کرد، زیرا اگر کرد خود را وارث تمدن ماد می‌داند، زرتشت نوه به حق مادهاست و پیروان اهل حق نیز، به حق کرد هستند و در کردستان زندگی می‌کنند و به زبان کردی سورانی سخن می‌گویند. بر اساس کتاب‌های قدیمی اهل حق، هنر موسیقی از زمان‌های قدیم مورد توجه مردم این آیین بوده است.
در نامه سرانجام (سرود یارسان) یکی از قدیمی‌ترین کتاب‌های اهل حق آمده است: "زمانی که خداوند قصد داشت روح را در کالبد آدم بدماند، روح در کالبد آدم قرار نگرفت تا اینکه بعد از ۴۰ روز خداوند به بنیامین، دستور داد که روح را در کالبد آدم بدماند و بنیامین آوازی برای روح خواند و روح در کالبد آدم جای گرفت".
موسیقی کردی در میان مردم کردستان دارای یک پیوند ناگسستنی با زندگی روزمره مردم است، بسیاری از صاحب نظران کرد معتقدند: موسیقی کردی یکی از اصیل‌ترین موسیقی‌های ایرانی است که با گذشت قرن‌ها ویژگی‌های خود را در فولکلور عامه کرد زبان‌های ایرانی حفظ کرده است

دوسبک معروف راک

۸ بازديد


هارد راک
هارد راک یکی از سبک های بھترین آھنگ ھای پرمخاطب و جدید است که  زیرژانر از سبک راک به صدای بلند و تهاجمی آن معروف است. گیتار الکتریک اغلب مورداستفاده قرار می‌گیرد. گیتار الکتریکی دارای اعوجاج، هم به‌عنوان یک ساز ریتم با استفاده از ریف‌های تکراری با درجه‌های مختلف پیچیدگی، در موسیقی راک هم به‌‌عنوان یک ساز سولو در استفاده می‌شود. این سبک در آموزشگاه موسیقی غرب تهران و آموزشگاه موسیقی صادقیه تدریس می‌شود.
درام‌نواز به‌طور مشخص بر ریتم‌های پرشور، باس قوی درام و ضربه روی لبه‌ی طبل کوچک تمرکز دارد و گاهی اوقات از سنج برای تاکید استفاده می‌کند. گیتار باس همراه با درامز کار می‌کند، گاهی اوقات ریف می‌نوازد، اما معمولاً پشتوانه‌ای برای ریتم و گیتارهای لید فراهم می‌کند. خوانندگان اغلب غرغر می‌کنند، خشن هستند، یا جیغ و فریاد می‌زنند، گاهی اوقات به میزان زیاد و حتی در هنگام همخوانی با تماشاچیان، این کار را انجام می‌دهند.
گرانج
گروه‌های موسیقی در ایالت واشنگتن (به‌ویژه در منطقه سیاتل) که در اواسط دهه 1980 از پاپ و راک تبلیغاتی  و لوس ناراضی بودند، سبک جدیدی از راک را شکل دادند که به‌شدت با موسیقی جریان اصلی آن زمان در تضاد بود.

ژانر در حال توسعه به‌عنوان «گرانج» شناخته شد. گرانج، اصطلاحی توصیف‌کننده برای صدای کثیف موسیقی و ظاهر نامرتب اکثر موسیقی‌دانان این سبک است که فعالانه علیه تصاویر بیش از حد آراسته هنرمندان دیگر اعتراض می‌کردند. گرانج عناصر هاردکور پانک و هوی متال را در یک صدای واحد ترکیب کرد و از اعوجاج گیتار، فاز و بازخورد استفاده زیادی کرد. متن ترانه‌ها معمولاً بی‌تفاوت و مملو از خشم بودند و اغلب به مضامینی مانند بیگانگی اجتماعی و به انزوا مربوط می‌شدند، هرچند که به‌خاطر طنز تاریک و تقلیدهای راک تبلیغاتی نیز معروف بود.
همان‌طور که می‌توانید حدس بزنید، تعریف سبک راک به‌عنوان یک سبک تک‌بعدی کمی کلی به‌نظر می‌رسد. موسیقی راک تفاوت‌های بسیار زیادی بین زیرشاخه‌های این سبک وجود دارم هرچند ممکن است در نگاه اول زیرشاخه‌های سبک شبیه به هم به نظر برسند.

معنی تصنیف در موسیقی

۴ بازديد

معنای لغوی:
 
گونه گونه ساختن، تمیز دادن، صنف صنف کردن، کتابی را از خود نوشتن، نوع نوع کردن مطالب و جمع آوری آنها، موشح، سرود، ترکیب و ترتیب به نواهای موسیقی های معانی مختلفی است که در منابع مختلف برای واژه تصنیف بیان شده است. در فرهنگ معین علاوه بر دسته دسته کردن و نوشتن رساله، تصنیف را نوعی شعر دانسته که با آهنگ می شود که بیشتر به معنای متاخر آن اشاره دارد.
 
معانی تصنیف در رسالات کهن:
 
کلمه تصنیف از قرن هشتم وارد اصطلاح شناسی موسیقی ایرانی می‌شود (کتین ۱۹۸۳:۲۰) و یعنی ساختن نغمه و آهنگ که  می‌توان آن را معادل واژه آهنگسازی امروز دانست که در خفن ترین آهنگ های کردی کرمانشاهی هم کاربرد دارد. در رساله های قدیمی زیر مجموعه هایی برای تصنیف بیان کرده اند که مطالعه آن ها به معنای آنان بیشتر پی خواهیم برد.
تعریف متأخر تصنیف:
 
برخی از پژوهشگران با رویکرد تاریخی تصنیف را تعریف می‌کند (بهار، خوش ضمیر، ملاح، مشحون و…) این گروه تصمیم را به گونه‌ای پیشا اسلامی مانند فهلویات و چامه و چکامه نسبت می دهند در حالی که ما هیچگونه سند صوتی از این آثار نداریم و بیان ارتباط بین این گونه ها و تصنیف امروز ممکن نیست.
برخی دیگر تصنیف را بیشتر از  بعد وزن شعر و  هجایی دانستن آن تعریف کردند (آریانپور، فرهت، خوش ضمیر) این نگاه نیز متاثر از دیدگاه هجایی دانستن تمام اشعار غیر و  عروضی است در حالی که خیلی از این تصنیف نوعی شعر گذاری در ملودی است.
اما تعاریف می مانند آقای کیانی فاطمی پدیدار شناسانه است و بدون هیچ تلاشی تصنیف امروز را تعریف می کند. آهنگی که موزون، آهنگسازی شده، با کلام در حوزه موسیقی کلاسیک ایرانی باشد تصنیف نام دارد گفتنی است با گشایش مرکز حفظ و اشاعه موسیقی در دوره پهلوی با قضاوت ارزشی این واژه توسط هنرمندان این مرکز جانشین واژه ترانه شد.

۲. معنی ترانه در موسیقی:  
 
معنای لغوی:
 
جوان خوش صورت و صاحب جمال
 
معادل دوبیتی و رباعی
 
صوت، نقش، بخشی از نوبت مرتب، سرود، نغمه و نوا، خوانندگی
 
غیر از معنای اول که موسیقایی نیست و بسیار کم  بسامد است،دو معنای دیگر به سیر تغییرات معنای این واژه که از یک گونه ادبی به سمت یک اصطلاح موسیقی در حرکت است را نشان می دهد، ترانه یا ترانک در دوره پیش از اسلام به گونه ای شعر هجایی مربوط بوده و بعد از اسلام ترانه رباعی که با آهنگی خاص خوانده شود اطلاق می شده است که ترانه با این ویژگی بخشی از نوبت مرتب بیان شده است و به عبارتی علاوه بر گونه شعری موسیقایی  بودن آن نیز جوهر این قالب محسوب می‌شود.

درباره ی سازها و موسیقی بی کلام

۴ بازديد

امروزه دانلود آهنگ بی کلام  و آهنگ های جدید و پرطرفدار یکی از مواردی است که در بین قشرهای مختلف جامعه طرفداران بسیار زیادی پیدا کرده. شاید برایتان سوال پیش بیاید که موسیقی بی کلام به چه دردمان می خورد و از آن چه استفاده هایی می شود.
در این مطلب می خواهیم بگوییم که مزایای آهنگ بی کلام چیست؟
 
بی شک یکی از مهم ترین آرزو ها و آمال ایرانی ها خوانندگی است ، که اکثرا این استعداد فوق العاده بیشتر در زمان کودکی مورد توجه خانواده و اطرافیان قرار می گیرد و همچنین شکوفا می شود. معمولاً این افراد برای ابراز استعداد، در اکثر مجالس خانوادگی، به ‌نوعی استعداد خوانندگی خود را بروز می‌دهند. ولی برای ارائه بیشتر استعداد نیاز به ابزارهایی است که در ادامه به آن‌ها پرداخته خواهد شد.
 
یکی از راه‌هایی که به شما کمک می‌کند، در کنار استعداد ذاتی خوانندگی را بهتر و درست‌تر انجام دهید، تمرین با آهنگ بی‌کلام خواننده‌های مطرح ایرانی یا خارجی در سبک‌های مختلف موسیقی است. شما با دسترسی به آهنگ بی‌کلام خواننده‌های محبوبتان می‌توانید لحظات لذت بخشی را برای خود و اطرافیانتان خلق کنید و همچنین اگر بخواهید خوانندگی را به صورت حرفه‌ای‌تر دنبال کنید، قطعاً داشتنِ آهنگ بی‌کلام مسیر شما را برای رسیدن به قله‌های موفقیت هموارتر خواهد کرد.
 
جالب است بدانید، از این موضوع استفاده‌های گسترده‌ای می‌شود. شاید اولین بار است که از این زاویه به خوانندگی نگاه کرده‌اید، در ادامه با مثالی به زوایای مختلف این موضوع پرداخته خواهد شد :
 

مثلاً شما علاوه بر موارد بالا می‌توانید به صورت حرفه‌ای‌تر، صدایتان را به صورت استودیویی روی آهنگ بی‌کلام مورد پسندتان ضبط کنید یا از آن در اجراهای زنده استفاده کنید. در ادامه به برخی دیگر از مزایای استفاده از دانلود آهنگ بی‌کلام پرداخته خواهد شد :

هوره و حیران در موسیقی کردی

۵ بازديد

سیاه چمانه یکی دیگر از مهم‌ترین آوازهای کردی و یا آهنگ های جدید کردی کرمانشاهی می‌باشد. این آواز به شکل هجایی و دو مصراعی به سبک و سیاق ایرانیان کهن سروده می‌شود و به علت همزیستی با مسایل عرفانی رنگ و بوی جدیدی هم به خود گرفته و در پاره‌ای مواقع به آن مقام شیخانه یا صوفیانه هم می‌گویند.
شمس قیس رازی در کتاب المعجم فی معاییر اشعار عجم به سیاه چمانه اشاره می‌کند و می‌گوید که این آواز مختص منطقه هورامان کردستان است . در مورد وجه تسمیه سیاه چمانه نظرهای گوناگونی وجود دارد .
اما براساس یک نظریه معروف واژه سیاه به معنای رنگ سیاه و چمان که همان جمان بوده از کلمه کردی جامه گرفته و به نام جامه سیاه درآمده و منظور کسی بوده که در موقع خواندن این آواز جامه مشکی می‌پوشیده است.
این موسیقی بیشتر در مناطق اورامان، پاوه، نودشه، نوسود، مریوان و غرب سنندج استفاده می‌شود.
هوره
هوره از دیگر شیوه‌های موسیقی کردی است . این آواز یک مقام بسیار زیباست که سوگ، ماتم، غریبی و عزاداری را به شیوه‌های ملیح و متین به گوش شنونده می‌رساند.
اعتقاد موسیقیدانان این است که هوره همان ستایش اهورامزدا بوده و کردها که پیروان آیین زرتشت بوده‌اند، با اهورامزدا شروع به خواندن می‌کنند.
این آواز در کرمانشاه، ایلام، لرستان، سرپل زهاب، اسلام آباد، کرند غرب، گیلان غرب، هرسین، مایدشت و سنقروکلیایی اجرا میگردد.
حیران
یکی دیگر از آوازهای کردی حیران می‌باشد که از دل بیت سر در آورده و اغلب از متنی عاشقانه و پرسوز و گداز با توسل جستن به خالق یکتا، ائمه و پیامبران برخوردار است. این آواز بیشتر در مناطق مکریان و مهاباد وجود دارد.
لاووک یا لاوژه از دیگر آوازهای کردی می‌باشد که از ترانه‌های کلاسیک کردی سرچشمه گرفته و در میان کردهای خراسان به مقام‌های (لو و هی له لو شوان) خوانده می‌شود.
این مقام مخصوص زنان و وجه تمایز" لاووک " با "حیران" در نوع زبان شعری به کار رفته در آن می‌باشد. لاووک به طور کلی به گویش زبان کردی سورانی اجرا می‌شود. این آواز در تمام مناطقی که به زبان کردی کرمانجی صحبت می‌کنند وجود دارد.
گورانی باشکوه‌ترین و بزرگ‌ترین شیوه موسیقی کردی می‌باشد . این آواز عظیم‌ترین دسته نغمات در موسیقی کردی را دارد و کهن‌ترین بخش ادبیات موسیقی کردی را شامل می‌شود. در زبان عامه به تمام شیوه‌ها و آوازهای موسیقی کردی گورانی نیز گفته می‌شود.

آهنگ شاد و غمگین باما چه میکنند؟

۵ بازديد

گروهی از محققان ژاپنی سعی کردند دلیل این مساله را کشف کنند که چرا ما با این که پس از گوش دادن به این آهنگ ها و یا گلچین آهنگ های پرطرفدار بسیار محزون می شویم و شاید گریه هم بکنیم، باز از آنها لذت می بریم.
هرچند بسیاری از ما درک می کنیم آهنگ موجود در این سبک برای برانگیختن حزن و دلتنگی است، اما احساس نهایی گوش دادن به این آهنگ مثبت یا حداقل احساسی است که بخوبی از سوی انسان شناخته نشده است.
در این تحقیق که روی ۴۴ نفر مختلف انجام شده از شرکت کنندگان خواسته شد از میان سه قطعه کلاسیک کمتر شناخته شده، یکی از آنها را در هر دو گام بلند و کوتاه گوش دهند.هدف از انتخاب آهنگ های کمتر شناخته شده نیز این بود که از تاثیر احساسی خاطرات مربوط به گوش دادن به آهنگی که شرکت کنندگان قبلا شنیده بودند، جلوگیری شود.
شاد شدن با موسیقی غمگین
در ادامه از کسانی که در تحقیق شرکت کردند خواسته شد احساس خود را هنگام شنیدن آن موسیقی با کوچک ترین جزئیات ممکن بیان کنند.
محققان همچنین از شرکت کنندگان خواستند برداشت خود را از احساسی که دیگران هنگام گوش دادن به آهنگ تجربه می کنند، پیش بینی کنند.اگرچه برداشت شرکت کنندگان از موسیقی غمگین حزن انگیز بود، اما میزان یادآوری خاطرات غم انگیز موسیقی برای آنها به اندازه ای نبود که گمان می کردند دیگران هنگام شنیدن همان آهنگ احساس می کنند.

محققان در این رابطه توضیح می دهند در مقایسه با درک واقعی موجود از همان موسیقی، شنوندگان کمتر احساس افسردگی، بدبختی و ناراحتی کرده و در عوض بیشتر احساس شیدایی، عشق، شادی، سرزندگی و سرخوشی داشتند.
یکی از دلایل این موضوع به این شکل توضیح داده شده که ما انتظار داریم احساس اندوه داشته باشیم، بنابراین با گذشتن از انتظارات خود احساس رضایت می کنیم.
دلیل دیگر موضوع اشاره شده می تواند این حقیقت باشد که غمی که ما احساس می کنیم، نتیجه مستقیم یک شرایط غمناک نیست.
گوش کردن به آواز یک نفر دیگر درباره حزن و اندوهش تجربه ای است که از سوی خود فرد شکل نگرفته و متعلق به شخص دیگری است.

درباره ی اهنگ کردی

۶ بازديد

موسیقی در ایران دارای قدمت بسیاری است. غنای موسیقایی ایران یا آهنگ های کردی پرطرفدار تا آن حد است که هر منطقه از آن با احتساب فرهنگ، شرایط اجتماعی و اقلیمی، موسیقی مستقل خود را دارد. بدون اغراق کمتر منطقه‌ای را در ایران می‌توان سراغ داشت که فاقد موسیقی باشد و مردم آن با این هنر کهن غریبه باشند و همین موضوع دلیلی بر اهمیت موسیقی برای اقوام مختلف ایرانی است. بی‌شک وقایع سیاسی، اجتماعی و تاریخی نیز بر چند و چون موسیقی نواحی ایران تاثیر داشته‌ و حتی سبک و سیاق و حال و هوای گونه‌های مختلف آن را تحت تاثیر قرار داده است؛ تا آنجا که موسیقی مقامی هر منطقه با مناطق دیگر تفاوت‌ دارد و بروز و وجود وقایع مختلف بر چند و چون آن تاثیر داشته است.  این تفاوت‌ها تا به آنجاست که  نوع سازبندی‌ها را نیز تحت تاثیر قرار داده و باعث شده که موسیقی هر منطقه، ساز مربوط به خود را داشته باشد که در این میان سازهای مشترک نیز بر اساس موسیقی مربوط به آن منطقه در پرده‌بندی‌ها و نحوه نواختن تفاوت‌هایی دارند. به طور مثال نحوه نواختن دو تار در مناطق مختلف خراسان با وجود فرهنگ‌ها و رسوم مشترک دارای تفاوت‌هایی است که در موسیقی مربوط به آن منطقه تنوع‌ بسیاری ایجاد کرده است.
در میان مناطق مختلف ایران از شمال تا جنوب و از شرق تا غرب، موسیقی کردستان دارای قدمت و تنوع بسیاری است. منشا بخشی از موسیقی کردستان (مانند موسیقی دیگر اقوام ایرانی)، افسانه‌ها و متل‌های قدیمی هستند و بخشی دیگر از آن که دارای اهمیت بسیار است حماسه است.
دسته‌بندی گونه‌های موسیقایی مناطق کردنشین
اگر بنا به دسته‌بندی گونه‌های مختلف کردی به طور دقیق باشد، باید آنها را به دو دسته تقسیم کنیم:
1 ترانه‌های برگرفته از افسانه‌ها
2 داستان‌های دلاورانه و عاشقانه که ترانه‌های این بخش نیز به دو قسمت تقسیم می‌شوند:
الف/ترانه‌های قهرمانی: این ترانه‌ها مربوط به دلاوری‌ها و مبارزه طلبی‌های یک قهرمان است.
ب/ ترانه‌های عاشقانه: این ترانه‌ها مربوط به عشق و دلدادگی دو شخص است. از معروف‌ترین ترانه‌های دلدادگی، می‌‌توان به «زنبیل‌فروش» و «آس و حسن» و «خجه و سیامند»  اشاره کرد که در آنها سرگذشت عاشق و معشوق بیان می‌شود.

ترانه‌های «دیوانی» و تاثیر کاویس‌آقا بر این بخش
 اغلب افسانه‌های کردی در قالب ترانه‌اند که در فرهنگ کردها به ترانه‌های «دیوانی» مشهورند. این آثار شکل حماسی دارند و کاویس آقا مشهورترین شخصی است که به آنها پرداخته است. کاویس‌آقا با نام اصلی کاک ویس متولد 1889 بوده و طی دوران حیاتش داستان‌ها و قصه‌های مردم سرزمینش را به صورت لاوک یا لاوژه (یکی از گونه‌های آوازی کردی) جمع‌آوری کرده است.

تاریخچه هیپ هاپ

۷ بازديد
هیپ هاپ چه بعنوان یک سبک آهنگ های پرمخاطب امروزی و چه به عنوان یک فرهنگ اجتماعی از دهه ی 70 میلادی شکل گرفت ، در این دوره بلاک پارتی یا پارتی خیابانی بصورت چشمگیری در محلات نیویورک پرطرفدار بود بخصوص در میان آمریکایی آفریقایی تبار و جوانانی از محله ی برانکس نیویورک. اما حداقل تا سال 1979 آثار هیپ هاپ بعنوان یک سبک موسیقی بصورت رسمی برای پخش در رادیو یا تلوزیون ضبط نشدند. این امر را می توان بخاطر فقر فرهنگی هیپ هاپ و قابل قبول نبودن آن برای سایر شهرها و محلات دانست.
 
از سال 1979 هیپ هاپ به یک ژانر پرطرفدار در موسیقی بخصوص در میان مخاطبین جوان تبدیل گشت. این محبوبیت همچنان ادامه یافت و تا سال 1990 در سراسر جهان گسترده شد. در دهه 80 هیپ هاپ دارای تنوع بیشتری شد و برخی تکنیک ها همچون اسکرچ و ضبط الکترونیکی به آن اضافه شد. در این دوره آهنگسازان هیپ هاپ با آهنگسازان سایر سبک ها همکاری کردند و منجر به تولید موسیقی در سبک های جدید و زیر مجموعه همچون جز رپ و رپ گنگستا شدند.
دهه ی 90 شاهد جدال بین گروه های رپ وست کوست و ایست کوست رپ و گنگستا رپ بودیم ، آنچنان که در این درگیری ها شاهد قتل برخی از ستاره های تاریخ رپ بودیم افرادی همچون توپاک شکور که از تاثیرگذارترین خوانندگان موسیقی رپ بود و آلبوم هایش تا به امروز بیش از 80 میلیون بار بفروش رفته است. وی در تاریخ هفتم سپتامبر 1996  از طرف گروه های رقیب و باندهای گانگستری مورد سوء قصد قرار گرفت و با اصابت 5 گلوله به بدنش پس از 6 روز در 13 سپتامبر در بیمارستان دانشگاه نوادا درحالیکه تنها 25 سال داشت درگذشت.
 
 

خوانندگان موسیقی سنتی

۴ بازديد

نوازندگان ایرانی هویت موسیقی سنتی ایرانی مانند آهنگ کردی کرمانشاهی غمگین و شاد و ... هستند. در زیر به چند تن از موسیقیدانان برجسته ایرانی اشاره خواهیم کرد:
غلامحسین درویش خان
وی نوازنده سه ‌تار و تار و همچنین پیشگام در هنر آهنگسازی بود. وی موسیقی را در میان مردم رواج داد.
علی ‌نقی وزیری
وی نیز نوازنده سه‌تار و تار بود که جنبش مدرن‌ گرایی را در موسیقی ایرانی آغاز کرد. او دبیرستان موسیقی تاسیس کرد و مدیریت امور موسیقی در ایران را برای مدتی طولانی به دست گرفت.
سید جلال تاج اصفهانی
او بزرگترین خواننده مکتب اصفهان بود.
حبیب سمایی
وی بزرگترین نوازنده سنتور در قرن اخیر بود.
ابوالحسن صبا
وی بزرگترین نوازنده ستار در دوران معاصر و بهترین شاگرد مکتب ستار درویش خان بود.
قمرالملوک وزیری
وی بزرگترین خواننده زن ایرانی در قرن گذشته بود. آثار او شاهکار موسیقی ایرانی است.
روح‌ الله خالقی
وی آهنگساز، نوازنده، موسیقیدان، ویولون نواز، رهبر ارکستر و نویسنده کتاب‌های موسیقی بود.
حسین تهرانی
وی بزرگترین نوازنده تنبک در دوران معاصر است. او اولین کنسرت تنبک را در ایران برگزار کرد.
غلامحسین بنان
او یکی از محبوب‌ترین خوانندگان در دوران خود بود. وی شاگرد روح الله خالقی و علی‌ نقی وزیری بود.

جواد معروفی
او اولین نوازنده پیانویی بود که تکنیک موسیقی غربی را با موسیقی ایرانی تلفیق کرد. او شاگرد علی نقی وزیری بود. انوشیروان روحانی یکی از شاگردان او است.
محمدرضا شجریان
او یکی از خواننده‌های برجسته ایرانی است که برای آثار خود برنده جایزه پیکاسو شد. او به “بزرگ‌ترین استاد در قید حیات موسیقی کلاسیک ایران” مشهور است.
شهرام ناظری
وی برنده جایزه بهترین موسیقی عرفانی مراکش در سال 1998 میلادی شد. در اکتبر 2007، موفق به دریافت نشان لژیون دو نور از سوی کشور فرانسه شد.
پرویز مشکاتیان، حسین علیزاده، قربان سلیمانی و علیرضا سلیمانی دیگر موسیقیدانان مشهور سنتی ایران هستند.
در پایان، باید پذیرفت که موسیقی سنتی ایرانی پیشرفت خود و جایگاهش را مدیون مدیون افرادی است که در بالا نام آن‌ها را ذکر کردیم و همچنین بسیاری از افراد دیگر که نقش مهمی در زنده نگه داشتن این هنر در میان ایرانیان داشتند.